Slate, Kringle Candle i słów parę o Wersalu

Slate. Trochę się tu poratuję stroną firmową Kringle Candle. Bardzo ją lubię, każdy zapach jest komentowany, w krótkim filmiku, przez dziedzica imperium Kringle. I cóż nam tu wieści sam delfin?

Zapach należy do tzw. męskiej linii i jest odpowiednikiem odsłony numer 4 tej serii. Jego powstanie wiąże się z podróżą do Grasse, czyli miejscowości we Francji, słynącej z przemysłu perfumeryjnego. Tam właśnie powstała woda kolońska, która stała się ulubionymi perfumami bohatera naszego filmiku. Zapach postanowił odtworzyć w świecy i tak powstało Slate. Jeszcze piramida zapachowa, też prosto ze źródła, głowa- nuty zielone, cytrusy, aldehydy; serce- zioła, lawenda, rozmaryn, kwiaty; baza- mech dębowy, drewno, piżmo. A sama nazwa? Slate- to odcień szarości. Szarości lubię, wzruszające historie też, więc poznanie Slate szczerze polecam.

Ponieważ, za sprawą Slate, zrobiło się tak trochę szarawo, dodajmy trochę blasku i ogrzejmy się w majestacie Króla Słońce. Tak, słów parę teraz o Ludwiku XIV. Z czym Wam się kojarzą siódme urodziny? Dla naszego bohatera to był moment przełomowy, pierwszy raz  umyto wtedy małego Ludwiczka. W tych czasach, bano się kąpieli, wierzono, że woda przenosi choroby. Niemiło się zrobiło? Przyłóżmy chusteczkę do nosa i odwiedźmy Wersal.

Sala zwierciadlana

Wersal

Przyznajcie, że wygląda imponująco. Ale szczerze mówiąc, nie miałabym ochoty być częścią dworu Ludwika XIV. Dlaczego? Po pierwsze pałac był bardzo przeładowany, bardzo brudny (nie było łazienek, więc można powiedzieć, że tonął w nieczystościach) i bardzo zimny. Wspomnijmy jeszcze raz o higienie osobistej. W tamtych czasach ludzie po prostu bali się wody. Mydła używano do prania, a mydełek toaletowych jedynie do mycia rąk i twarzy. Sam Ludwik, nie przepadał za kąpielami i jedynie nacierał się kilka razy dziennie wodą toaletową. Wierzono po prostu, że kąpiele osłabiają. Zachował się list pewnej arystokratki do córki, w którym opisuje z przerażeniem kąpiel w uzdrowisku Vichy. Nazywa ją wręcz czyśccem i opowiada o strumieniach gorącej wody, które smagały bezlitośnie jej ciało. Wiemy już, że Ludwik XIV nie pachniał, ale oddajmy mu też sprawiedliwość, że nie leżał i nie oddawał się jedynie przyjemnościom. Jego dzień mijał przede wszystkim na pracy, naradach i rozmowach. Jeżeli interesuje Was postać francuskiego króla i jego otoczenia, polecam serdecznie książkę F. Bluche'a, ,,Życie codzienne we Francji w czasach Ludwika XIV". Tam można wyczytać, że monarcha nie był wcale despotą, że nie wypowiedział nigdy słów ,,państwo to ja" i jeszcze wiele, wiele innych ciekawostek.  Polecam, pozdrawiam i serdecznie zapraszam na nasze konto na fb ;)